درختان اقاقیا .  Las Acacias  ”

ساخته پابلو گیورگلی محصول کشور آرژانتین
درباره فیلم : ” درختان اقاقیا  ”

همه چیز در نهایت سادگی انجام می شود. دیالوگ های فیلم از تعداد انگشتان دو دست هم تجاوز نمی کند و عشق بین مرد و زن، در نگاهشان شکل می گیرد. مرد بدعنق است و بداخلاق. وقتی دارد حمام می کند، بدن زخمی اش را می بینیم که نشان از زندگی پر مرارتش است. جلوتر، یکبار که زن در کامیون تنها می شود، داشبورد را باز می کند و مواجه می شود با آلبومِ عکسِ مرد. تمام چیزهایی که از گذشته ی مرد می بینیم، همینها هستند. چند جمله ای هم خودش می گوید و دیگر در این باره حرفی به میان نمی آید. درباره ی زن هم همینگونه است. او هم غیر از چند جمله ی کوتاه، چیزی درباره ی خودش نمی گوید و فیلم با همین نگفتن ها جلو می رود. کامیونِ حاملِ چوب های درخت آقاقیا ، خانه ای می شود برای این دو. هیچ داستان جنبی ای هم وجود ندارد و انگار نویسندگان، عامدانه از پیش کشیدن یک داستانک در کنار خط اصلی، سر باز می زنند تا تنها و تنها عشقی که آرام آرام بین این دو شکل می گیرد را بپرورانند. در بیشتر مدت زمان فیلم آن دو را در سکوت می بینیم که به جلو خیره هستند و جاده ای که در پیش دارند.

* این برنامه چهارشنبه 21 تیر  ، ساعت 17 ، در تالار حافظ – سینما غزل